Əvvala qeyd edim ki, ermənilərin Bərdə və Tərtərə atdığı coxluqlu (kaset) döyüş sursatları istifadəsi qadağan olunan silahların siyahısındadır. Dünyanın 123 ölkəsi bu Konvessiyaya üzv olub və imza atıb. Odur ki, Human Right Watch və Amnesty International beynəlxalq təşkilatları ermənilərin Bərdəyə coxluqlu (kaset) döyüş sursatları ilə atəş açmsını və dinc əhalinin ölümünü pisləyən bəyanatla çıxış edib. Bu bəyanatlar həm yaxşıdır, həm də lazımlıdır, çünki, bu gələcəkdə Ermənistana qarşı qaldıracağımız beynəlxalq məhkəmə iddialarında bizim mövqeyimizi möhkəmləndirəcək.
İkincisi, məlumunuz olsun ki, dünən Cenevrədə Minsk Qrupunun həmsədrlərinin təşəbbüsü ilə Azərbaycan və Ermənistan Xarici İşlər Nazirlərinin görüşündə reqalamentləşirilə bilən siyasi qərarlar qəbul edilməyib, tərəflər 6 saatlıq görüşdən ölçülə bilərn yalnız bir qərarla - cəsədlərin və əsirlərin mübadiləsini nəzərdə tutan humanitar-texniki razılaşma - ilə çıxıblar. Bu da indiki situasiyada bizim maraqlarımıza xidmət edir. Onsuz da biz əsirləri və cəsədləri hətta birtərəfli qaydada ermənilərə təhvil verirdik. Bundan sonra onları BQXC vasitsəilə dəyişdirmək imkanı yaranır. Hesab edirəm ki, bu
Dilqəm Əsgərov və Şahbaz Quliyevin vətənə gətirilməsi üçün yaxşı imkandır.
Üçüncüsü, dünən ABŞ Prezidentinin Milli Təhlükəsizlik məsələləri üzrə müşaviri Robert O'Brienin Skandinaviya ölkələrinin sülhməramlıların Dağlıq Qarabağa göndərilməsi üzərində işləməsi barədə açıqlamasından narahat qalmayın, bu uzun söhbətdir. Bununla bağlı nə siyasi, nə də texniki şərtlər razılaşdırılmayıb. Bilin ki, BMT-nin qərarı, tərəflərin razılığı olmadan Dağlıq Qarabağa sülhməramlılar gələ bilməz. Amerikanlıların seçkiöncəsi belə açıqlaması bir tərəfdən ermənilərin "könülünü" almağa, digər tərəfdən də rus sülhməramlıların bölgəyə gətirilməsinı qarşı arqument qoymağa daha çox bənzəyir. Hesab edirəm ki, ABŞ rəsmiləri bununla erməniləri Cırtdanın nağılında olduğu kimi işıq gələn tərəfə deyil, ithürən tərəfə göndərirlər ki, seçkiöncəsi görüşlər onlardan yaxalarını qurtara bilsinlər.
Odur ki, yenə də diqqət cəbhədə olmalıdır, ordumuzun döyüşdə qazandığı qələbələrin sayı artmalı və miqyası böyüməlidir. Hazırda həlli vacib olan ən ümdə vəzifə mümkün qədər tez bir zamanda minimum itki və maksimum nəticə ilə döyüş mövqelərini gücləndirməkdir. Belə strategiyanı seçib hərəkət edən xilaskar Azərbaycan ordusunun Şuşa qalasını fəth etməsi, Laçın dəhlizinə nəzarətə nail olması yaxın zamanın məsələsidir. Nəzərə alsaq ki qələbənin böyüyü kiçiyi olmur və hər kiçik qələbələrin ardından böyük qələbə gəlir. Müzəffər ordumuzun möhtəşəm qələbəsinə çox az vaxt qalıb. Ona görə də darıxmayın, səbrlə ordumuzun Şuşaya və Xankəndinə planlaşdırılan zəfər yürüşünü gözləyin.
P.S. Baxın, xəritələr də hazırdır, sadəcə qırmızıları yaşılla əvəz etmək qalıb ki, o da texniki məsələdir. Hər şey bir anda dəyişə bilər.

Qubad Ibadoğlu, ADR Hərəkatının rəhbəri, iqtisadçı alim