Qarabağ münaqişəsi həll olunduqdan sonra işğaldan azad edilmiş ərazilərdə ən böyük təhlükə minalardır.
Mina partlayışına məruz qalan şəxsin ölmək təhlükəsi, ən yaxşı halda isə ömürlük əlil qalmaq riski var.
Rəsmi açıqlamaya görə, Qarabağda müharibə bitdikdən sonra işğaldan azad olunmuş ərazilərimizdə mina partlaması nəticəsində aralarında 14 nəfəri mülki şəxs olmaqla, 20 Azərbaycan vətəndaşı həlak olub, 85 vətəndaş isə yaralanıb.
Ərazilərin minalardan təmizlənməsi üçün intensiv işlər aparılır, lakin ortaya çətinliklər də çıxır.
Ümumiyyətlə ərazilərin minalardan təmizlənməsi üçün bütün müvafiq resurslar cəlb olunsa da, bizdən asılı olmayan səbəblərdən proses uzun çəkir.
Problemi dərinləşdirən məsələlərdən biri də Ermənistanın mina xəritələrini Azərbaycana təqdim etməkdən imtina etməsidir.
Minalar işğal müddətində daha çox ermənilərin yaratdığı müdafiə xətlərində basdırılmışdı. Ancaq keçmiş təmas xəttindən xeyli uzaqda da minalar var, bunula bağlı hər gün yeni faktlarla qarşılaşırıq.
Məsələn, bu yaxınlarda Kəlbəcərdə qar əriyəndən sonra xeyli sayda mina üzə çıxdı.
Mina təhlükəsinin miqyasının coğrafi baxımdan da geniş əraziləri əhatə etdiyini söyləmək olar.
Ermənistanın Kəlbəcərdə minalar basdırması ilə bağlı rəsmi açıqlamanın tarixi 2014-cü ilə gedib çıxır. Ermənistan rəsmi şəkildə bəyan etmişdi ki, Kəlbcərə gedən bütün yollar minalanıb.
Bu barədə o zamankı Müdafiə naziri Seyran Ohanyan göstəriş vermişdi.
Ermənistan bu addımını Dilqəm Əsgərov, Şahbaz Quliyev, Həsən Həsənovun (mərhum) Kəlbəcərə səfər etməsi ilə əlaqələndirirdi.
Bir sözlə, üç azərbaycanlının öz-dədə baba yurdlarına getməsi Ermənistanı əməlli-başlı qorxuya salmışdı və Kəlbəcər gedən bütün yolların minalanmasını aşkar şəkildə bəyan edirdilər.
Bu ilin mayında isə Kəlbəcərdə qar əridikdən sonra minaların ortaya çıxması iki versiyanı önə çıxarır: Ya həmin minalar işğal müddətində basdırılıb, ya da erməni qoşunları Kəlbəcəri tərk edərkən bizə “miras” qoyublar.
İndi vətəndaşlar qanunsuz yollarla işğaldan azad edilmiş ərazilərə keçməyə cəhd etmək barədə düşünməsələr yaxşıdır. Çünki mina hər yerdədir və hər an partlayışın qurbanı ola bilərlər.
Rəsmi açıqlamaya görə, Qarabağda müharibə bitdikdən sonra işğaldan azad olunmuş ərazilərimizdə mina partlaması nəticəsində aralarında 14 nəfəri mülki şəxs olmaqla, 20 Azərbaycan vətəndaşı həlak olub, 85 vətəndaş isə yaralanıb.
Ərazilərin minalardan təmizlənməsi üçün intensiv işlər aparılır, lakin ortaya çətinliklər də çıxır.
Ümumiyyətlə ərazilərin minalardan təmizlənməsi üçün bütün müvafiq resurslar cəlb olunsa da, bizdən asılı olmayan səbəblərdən proses uzun çəkir.
Problemi dərinləşdirən məsələlərdən biri də Ermənistanın mina xəritələrini Azərbaycana təqdim etməkdən imtina etməsidir.
Minalar işğal müddətində daha çox ermənilərin yaratdığı müdafiə xətlərində basdırılmışdı. Ancaq keçmiş təmas xəttindən xeyli uzaqda da minalar var, bunula bağlı hər gün yeni faktlarla qarşılaşırıq.
Məsələn, bu yaxınlarda Kəlbəcərdə qar əriyəndən sonra xeyli sayda mina üzə çıxdı.
Mina təhlükəsinin miqyasının coğrafi baxımdan da geniş əraziləri əhatə etdiyini söyləmək olar.
Ermənistanın Kəlbəcərdə minalar basdırması ilə bağlı rəsmi açıqlamanın tarixi 2014-cü ilə gedib çıxır. Ermənistan rəsmi şəkildə bəyan etmişdi ki, Kəlbcərə gedən bütün yollar minalanıb.
Bu barədə o zamankı Müdafiə naziri Seyran Ohanyan göstəriş vermişdi.
Ermənistan bu addımını Dilqəm Əsgərov, Şahbaz Quliyev, Həsən Həsənovun (mərhum) Kəlbəcərə səfər etməsi ilə əlaqələndirirdi.
Bir sözlə, üç azərbaycanlının öz-dədə baba yurdlarına getməsi Ermənistanı əməlli-başlı qorxuya salmışdı və Kəlbəcər gedən bütün yolların minalanmasını aşkar şəkildə bəyan edirdilər.
Bu ilin mayında isə Kəlbəcərdə qar əridikdən sonra minaların ortaya çıxması iki versiyanı önə çıxarır: Ya həmin minalar işğal müddətində basdırılıb, ya da erməni qoşunları Kəlbəcəri tərk edərkən bizə “miras” qoyublar.
İndi vətəndaşlar qanunsuz yollarla işğaldan azad edilmiş ərazilərə keçməyə cəhd etmək barədə düşünməsələr yaxşıdır. Çünki mina hər yerdədir və hər an partlayışın qurbanı ola bilərlər.